چرا گاهی در روابط عاشقانه احساس میکنیم که فقط یکی از طرفین تلاش میکند؟
احساس نابرابری در تلاش، یکی از شایعترین و آزاردهندهترین مشکلات در روابط عاشقانه است. این حس که فقط شما در حال سرمایهگذاری عاطفی، زمانی و انرژی هستید، میتواند بسیار خسته کننده و فرساینده باشد. اما چه عواملی باعث ایجاد چنین احساسی میشوند؟ در این مطلب به بررسی 19 نکته میپردازیم که میتوانند دلیل این حس نابرابری در روابط باشند:
- 💥
عدم تعریف واضح از نقشها و انتظارات:
وقتی هر دو طرف در مورد اینکه چه کسی مسئول چه چیزی است و چه انتظاراتی از یکدیگر دارند، توافق نظر ندارند، احتمال بروز سوء تفاهم و احساس نابرابری افزایش مییابد. - 💥
تفاوت در سبکهای عشق ورزی:
هر فردی به شیوه خاصی عشق خود را نشان میدهد. ممکن است شما به توجه کلامی نیاز داشته باشید، در حالی که شریک زندگیتان از طریق انجام دادن کارها عشقش را ابراز کند. درک این تفاوتها ضروری است. - 💥
ترس از آسیبپذیری:
گاهی اوقات، فردی که به نظر میرسد تلاش کمتری میکند، در واقع از آسیبپذیری میترسد و به همین دلیل خود را عقب میکشد. - 💥
مشکلات در برقراری ارتباط موثر:
اگر نتوانید به طور واضح و با صداقت نیازها و احساسات خود را بیان کنید، احتمال اینکه طرف مقابل متوجه تلاشهای شما نشود و یا اهمیت آن را درک نکند، زیاد است. - 💥
عدم وجود تعادل در قدرت:
اگر یکی از طرفین قدرت بیشتری در رابطه داشته باشد (به لحاظ مالی، اجتماعی یا عاطفی)، ممکن است احساس کند نیازی به تلاش زیاد ندارد. - 💥
تجربه های گذشته:
روابط ناموفق گذشته میتوانند باعث شوند فرد در رابطه جدید محتاط تر عمل کند و کمتر تلاش کند. - 💥
وجود مشکلات شخصی:
استرس، اضطراب، افسردگی و سایر مشکلات شخصی میتوانند توانایی فرد برای سرمایهگذاری در رابطه را کاهش دهند. - 💥
فقدان علاقه واقعی:
متاسفانه، گاهی اوقات دلیل کمکاری یک طرف، فقدان علاقه واقعی به رابطه است. - 💥
گرفتن رابطه به عنوان امری بدیهی:
وقتی رابطهای به مدت طولانی برقرار میشود، ممکن است یکی از طرفین رابطه را امری بدیهی تلقی کند و تلاش کمتری برای حفظ آن انجام دهد. - 💥
تغییر در اولویتها:
ممکن است در طول زمان، اولویتهای یکی از طرفین تغییر کند و رابطه در اولویتهای بعدی قرار بگیرد. - 💥
نادیده گرفتن نیازهای عاطفی:
اگر نیازهای عاطفی یکی از طرفین نادیده گرفته شود، او ممکن است احساس کند که تلاشهایش دیده نمیشود و دلسرد شود. - 💥
اختلاف نظر در مورد اهداف بلندمدت:
اگر در مورد آینده رابطه و اهداف بلندمدت اختلاف نظر داشته باشید، ممکن است یکی از طرفین احساس کند که تلاش برای حفظ رابطه بیفایده است. - 💥
مقایسه با روابط دیگر:
مقایسه رابطه خود با روابط دیگران میتواند باعث ایجاد احساس نارضایتی و نابرابری در تلاش شود. - 💥
نقش بازی کردن:
گاهی اوقات افراد در نقشهایی فرو میروند که به آنها تحمیل شده است (مثلاً مرد نقش تامینکننده و زن نقش مراقبتکننده) و این نقشها مانع از ابراز واقعی نیازها و خواستههایشان میشود. - 💥
فرسودگی عاطفی:
اگر برای مدت طولانی در رابطهای بودهاید که نیاز به تلاش زیادی داشته، ممکن است دچار فرسودگی عاطفی شده باشید و دیگر توانایی سرمایهگذاری بیشتر را نداشته باشید. - 💥
نبود قدردانی:
عدم قدردانی از تلاشهای یک فرد میتواند او را دلسرد کند و انگیزه او را برای تلاش بیشتر از بین ببرد.
- 💥
عدم پذیرش مسئولیت:
اگر یکی از طرفین مسئولیت نقش خود در مشکلات رابطه را نمی پذیرد و همواره دیگری را مقصر می داند، این حس نابرابری تشدید می شود. - 💥
حضور در رابطه برای دلایل اشتباه:
گاهی اوقات افراد به دلایلی مانند ترس از تنهایی، فشار اجتماعی یا مسائل مالی در رابطه میمانند و به همین دلیل تلاش زیادی برای حفظ آن انجام نمیدهند. - 💥
مسائل حل نشده گذشته:
مسائل حل نشده از روابط گذشته، چه فردی و چه خانوادگی، میتوانند بر نحوه رفتار فرد در رابطه فعلی تاثیر بگذارند.
اما اگر این احساس به طور مداوم و بدون هیچ تغییری وجود داشته باشد، ممکن است نشانه ای از یک مشکل عمیقتر باشد که نیاز به بررسی و حل آن دارد. 
چرا در روابط عاشقانه احساس می کنیم فقط یک نفر تلاش می کند؟
اختلاف در تعریف عشق و تعهد
یکی از دلایل اصلی این احساس، میتواند تفاوت در برداشت طرفین از عشق و تعهد باشد.شاید یکی از شما عشق را در ابراز کلامی مداوم می بیند، در حالی که دیگری آن را در حمایت عملی و انجام مسئولیت ها تعریف می کند.این تفاوت در تعریف میتواند منجر به سوءتفاهم شود.فردی که انتظار ابراز کلامی دارد، ممکن است احساس کند طرف مقابل به اندازه کافی تلاش نمی کند، در حالی که طرف مقابل معتقد است با انجام کارهای روزمره، عشق خود را نشان می دهد.در ضمن، تعهد برای هر فرد معنای متفاوتی دارد.
شاید یکی از شما انتظار داشته باشد که طرف مقابل تمام وقت و انرژی خود را صرف رابطه کند، در حالی که دیگری به استقلال فردی و داشتن فضای شخصی اهمیت بیشتری می دهد.
این اختلاف در تعریف تعهد میتواند باعث شود یکی از طرفین احساس کند که دیگری به اندازه کافی متعهد نیست و در نتیجه، تمام بار مسئولیت حفظ رابطه بر دوش اوست.در غیر این صورت، این سوءتفاهم ها به مرور زمان انباشته می شوند و میتوانند منجر به نارضایتی و دوری عاطفی شوند.
عدم تعادل در قدرت و وابستگی
وقتی یکی از طرفین به شدت به رابطه وابسته است و از ترک شدن می ترسد، ممکن است بیش از حد تلاش کند تا رضایت طرف مقابل را جلب کند.این وابستگی میتواند ناشی از عزت نفس پایین، ترس از تنهایی، یا تجربیات ناخوشایند گذشته باشد.فرد وابسته، ممکن است به طور ناخودآگاه نقش قربانی را بازی کند و تمام مسئولیت خوشحالی رابطه را بر عهده بگیرد.در مقابل، فردی که از قدرت بیشتری در رابطه برخوردار است، ممکن است از این وضعیت سوء استفاده کند و کمتر تلاش کند، زیرا می داند که طرف مقابل به هر قیمتی در رابطه خواهد ماند.
این عدم تعادل در قدرت میتواند منجر به یک رابطه ناسالم شود که در آن یکی از طرفین به طور مداوم تحت فشار و استرس قرار دارد.
برای حل این مشکل، فرد وابسته باید روی افزایش عزت نفس خود کار کند و یاد بگیرد که به تنهایی نیز خوشحال باشد.در ضمن، ضروری است که هر دو طرف به طور مساوی در رابطه مشارکت داشته باشند و مسئولیت های خود را بر عهده بگیرند.
مشکلات ارتباطی و عدم ابراز نیازها
یکی دیگر از دلایل احساس عدم تعادل در تلاش، میتواند مشکلات ارتباطی و عدم توانایی در ابراز نیازها باشد. اگر یکی از طرفین به طور واضح و مستقیم نیازهای خود را بیان نکند، طرف مقابل نمی تواند بداند که چگونه میتواند به او کمک کند و در رابطه مشارکت داشته باشد. از طرف دیگر، اگر یکی از طرفین به حرف های طرف مقابل گوش ندهد یا به نیازهای او بی توجه باشد، این میتواند باعث شود که فرد احساس کند که دیده و شنیده نمی شود. ارتباط موثر، شامل گوش دادن فعال، همدلی، و توانایی بیان احساسات و نیازها به طور واضح و محترمانه است. 
اجتناب از ارتباط غیرمستقیم، پرخاشگری منفعل، و بازی های روانی، برای داشتن یک رابطه سالم و متعادل ضروری است.
