چرا در برخی روابط عاشقانه احساس میکنیم که چیزی کم داریم؟
آیا تا به حال در رابطهای بودهاید که از نظر ظاهری همه چیز خوب به نظر میرسیده، اما باز هم احساس میکردید چیزی کم است؟ این حس کمبود در روابط عاشقانه بسیار رایجتر از آن چیزی است که فکر میکنید. عوامل متعددی میتوانند در ایجاد این احساس نقش داشته باشند. در این مقاله، به بررسی 12 دلیل میپردازیم که چرا ممکن است در رابطهتان احساس کمبود کنید:
- 💥
عدم صمیمیت عاطفی:
صمیمیت عاطفی فراتر از جذابیت فیزیکی است. این شامل اشتراکگذاری عمیقترین افکار، احساسات و ترسها با یکدیگر است. اگر در این زمینه احساس کمبود میکنید، ممکن است احساس تنهایی و جدایی کنید.

- 💥
عدم ارتباط موثر:
ارتباط کلید هر رابطه سالمی است. اگر نمیتوانید آزادانه و با صداقت با شریک زندگی خود صحبت کنید، سوء تفاهمها و نارضایتیها به وجود میآیند. - 💥
تفاوت در ارزشها و اهداف:
اگر ارزشها و اهداف شما با شریک زندگیتان در تضاد باشد، در درازمدت احساس نارضایتی خواهید کرد. - 💥
عدم حمایت عاطفی:
حمایت عاطفی به معنای حضور در کنار شریک زندگیتان در زمانهای سخت و خوشحال کردن او در زمانهای خوب است. اگر احساس میکنید شریک زندگیتان از شما حمایت نمیکند، ممکن است احساس تنهایی و نادیده گرفته شدن کنید. - 💥
عدم قدردانی:
اگر احساس میکنید تلاشها و فداکاریهایتان در رابطه نادیده گرفته میشوند، ممکن است احساس کنید که مورد قدردانی قرار نمیگیرید و کمبود محبت دارید.
- 💥
انتظارات غیرواقعی:
اگر انتظارات غیرواقعی از رابطه و شریک زندگیتان دارید، احتمالاً ناامید خواهید شد. هیچ کس کامل نیست و هیچ رابطهای بدون چالش نیست. - 💥
گذشته حل نشده:
مسائل حل نشده از روابط گذشته میتوانند بر روابط فعلی شما تأثیر بگذارند و باعث ایجاد احساس کمبود و ناامنی شوند. - 💥
عدم استقلال:
اگر بیش از حد به شریک زندگیتان وابسته هستید، ممکن است احساس کنید که هویت خود را از دست دادهاید و در رابطه خفه شدهاید. - 💥
فقدان تفریح و هیجان:
اگر رابطه شما به یک روال خستهکننده تبدیل شده است و هیچ تفریح و هیجانی در آن وجود ندارد، ممکن است احساس کنید که چیزی کم است. - 💥
بیتوجهی به نیازهای خود:
اگر بیش از حد بر نیازهای شریک زندگیتان تمرکز میکنید و نیازهای خودتان را نادیده میگیرید، ممکن است احساس فرسودگی و نارضایتی کنید. - 💥
مسائل مربوط به اعتماد:
اگر به شریک زندگیتان اعتماد ندارید، رابطه شما مملو از شک و تردید خواهد بود و احساس امنیت نخواهید کرد. - 💥
عدم پذیرش:
اگر احساس میکنید شریک زندگیتان شما را به طور کامل نمیپذیرد و سعی میکند شما را تغییر دهد، ممکن است احساس کنید که دوست داشته نمیشوید و مورد قدردانی قرار نمیگیرید.
باید با خودتان صادق باشید و بپذیرید که چه احساسی دارید. سپس، با شریک زندگیتان در مورد احساساتتان صحبت کنید و با هم برای یافتن راه حل تلاش کنید.
چرا در برخی روابط عاشقانه احساس میکنیم که چیزی کم داریم؟ 12 نکته کلیدی
1. عدم تطابق ارزشها و اهداف بلندمدت
یکی از مهمترین دلایل احساس کمبود در رابطه، عدم تطابق ارزشهای اساسی و اهداف بلندمدت با شریک عاطفی است.وقتی دیدگاه شما نسبت به زندگی، خانواده، شغل، معنویت و مسائل مهم دیگر متفاوت باشد، ممکن است احساس کنید که در یک مسیر مشترک قرار ندارید.این تفاوتها به مرور زمان میتوانند منجر به اختلاف نظر، تنش و احساس تنهایی شوند، حتی اگر ظاهراً همه چیز خوب به نظر برسد.مثلا اگر شما به دنبال تشکیل خانواده و داشتن فرزند هستید، در حالی که شریک شما تمایلی به این موضوع ندارد، این اختلاف میتواند منشاء احساس کمبود و ناامیدی باشد.
شناخت ارزش های خود و طرف مقابل و گفتگو درباره آنها در ابتدای رابطه بسیار مهم است.
گاهی اوقات پذیرش تفاوت ها و سازش کردن میتواند راه حل باشد ولی در موارد اساسی تر ممکن است نیاز به بررسی جدی تر رابطه باشد.عدم تطابق ارزشها میتواند به مرور زمان احساس ناامنی و تردید را در رابطه ایجاد کند.بهتر است قبل از جدی شدن رابطه، درباره این مسائل کلیدی با شریک عاطفی خود صحبت کنید.
2. فقدان صمیمیت عاطفی و ارتباط معنادار
صمیمیت عاطفی فراتر از جاذبه فیزیکی است. این شامل به اشتراک گذاشتن احساسات، افکار و آسیبپذیریها با شریک عاطفی، و احساس درک و پذیرش متقابل است. وقتی صمیمیت عاطفی در رابطه وجود نداشته باشد، ممکن است احساس کنید که با شریک خود ارتباط عمیقی ندارید و تنها در سطح سطحی با او در ارتباط هستید. عدم وجود ارتباط معنادار و مکالمات عمیق میتواند باعث احساس تنهایی و انزوا در رابطه شود. برای تقویت صمیمیت عاطفی، سعی کنید به طور فعال به حرفهای شریک خود گوش دهید، احساسات خود را به اشتراک بگذارید و از ابراز محبت و قدردانی دریغ نکنید. گاهی اوقات ترس از آسیب پذیری باعث می شود افراد از به اشتراک گذاشتن احساسات خود خودداری کنند. صمیمیت عاطفی نیازمند تلاش و تعهد هر دو طرف است.
3. عدم دریافت حمایت عاطفی کافی
در یک رابطه سالم، انتظار میرود که شریک عاطفی در زمانهای سخت از شما حمایت کند، به حرفهایتان گوش دهد و به شما احساس ارزشمندی بدهد. اگر احساس میکنید که شریکتان در زمانهای چالشبرانگیز شما را رها میکند، به حرفهایتان گوش نمیدهد و به نیازهای عاطفی شما بیتوجه است، ممکن است احساس کمبود در رابطه داشته باشید. عدم دریافت حمایت عاطفی کافی میتواند باعث احساس ناامیدی، تنهایی و بیارزشی شود. اگر شریک شما نمیتواند یا نمیخواهد از شما حمایت کند، ممکن است لازم باشد رابطه خود را مجدداً ارزیابی کنید. حمایت عاطفی یکی از ارکان اصلی یک رابطه سالم و پایدار است.
4. عدم وجود تعادل در قدرت و مسئولیتها
یک رابطه سالم باید بر اساس برابری و احترام متقابل بنا شده باشد.اگر در رابطه شما یک طرف قدرت بیشتری داشته باشد و تصمیمات مهم را به تنهایی بگیرد، ممکن است طرف دیگر احساس کمبود و نادیده گرفته شدن کند.در ضمن، اگر مسئولیتهای خانه و زندگی بر دوش یک نفر باشد و طرف دیگر هیچ کمکی نکند، این موضوع میتواند منجر به احساس نارضایتی و خستگی در رابطه شود.برای ایجاد تعادل در قدرت و مسئولیتها، با شریک خود در مورد انتظارات و نیازهای خود صحبت کنید و سعی کنید به یک توافق مشترک برسید.
تقسیم عادلانه مسئولیتها و تصمیمگیریهای مشترک میتواند به تقویت رابطه و افزایش رضایت هر دو طرف کمک کند.
عدم تعادل در قدرت میتواند منجر به احساس قربانی شدن و عدم استقلال در رابطه شود.ایجاد تعادل در رابطه نیازمند گفتگو و سازش است.
5. عدم ابراز قدردانی و محبت کافی
همه انسانها نیاز دارند که مورد قدردانی و محبت قرار بگیرند. اگر در رابطه شما ابراز قدردانی و محبت به اندازه کافی وجود نداشته باشد، ممکن است احساس کنید که ارزش شما در رابطه دیده نمیشود. گفتن “متشکرم” برای کارهای کوچک و بزرگ، ابراز علاقه با کلمات و رفتار، و نشان دادن محبت فیزیکی میتواند به تقویت رابطه و افزایش احساس رضایت هر دو طرف کمک کند. عدم ابراز قدردانی و محبت میتواند باعث احساس نادیده گرفته شدن و کمبود در رابطه شود. سعی کنید هر روز به شریک خود بگویید که چقدر برایتان ارزشمند است و از او قدردانی کنید. ابراز محبت میتواند به سادگی یک لبخند، یک آغوش یا یک پیام کوتاه باشد. ابراز محبت و قدردانی یک سرمایه گذاری ارزشمند در رابطه شماست.
6. عدم وجود وقت کافی برای یکدیگر
در دنیای پرمشغله امروز، اختصاص دادن وقت کافی به رابطه میتواند چالشبرانگیز باشد. اما اگر زمان کافی برای با هم بودن، صحبت کردن، تفریح کردن و انجام فعالیتهای مشترک نداشته باشید، رابطه شما ممکن است دچار مشکل شود. عدم وجود وقت کافی برای یکدیگر میتواند باعث احساس دوری، تنهایی و بیتوجهی در رابطه شود. سعی کنید در برنامه روزانه خود زمانی را برای شریک خود اختصاص دهید، حتی اگر این زمان کوتاه باشد. با هم قرار بگذارید، به سینما بروید، در پارک قدم بزنید یا هر فعالیت دیگری که هر دو از آن لذت میبرید انجام دهید. اختصاص دادن وقت به رابطه یک سرمایه گذاری ارزشمند است. زمان گذاشتن برای رابطه نشان دهنده اهمیت آن برای شماست.
7. عدم وجود استقلال فردی
در حالی که باید در یک رابطه نزدیک و صمیمی باشید، حفظ استقلال فردی نیز ضروری است. اگر تمام وقت و انرژی خود را صرف رابطه کنید و از علایق و دوستان خود غافل شوید، ممکن است احساس خفگی و کمبود در رابطه داشته باشید.
داشتن استقلال فردی به شما این امکان را میدهد که هویت خود را حفظ کنید، علایق خود را دنبال کنید و از زندگی خود لذت ببرید. به شریک خود اجازه دهید که به فعالیتهای مورد علاقه خود بپردازد و شما نیز همین کار را انجام دهید. عدم وجود استقلال فردی میتواند منجر به وابستگی بیش از حد و احساس خفگی در رابطه شود. استقلال فردی و تعهد به رابطه میتوانند در کنار هم وجود داشته باشند.
8. وجود مشکلات حل نشده و الگوهای ارتباطی ناسالم
هر رابطهای با چالشها و مشکلات مواجه میشود. اما اگر مشکلات به طور مداوم نادیده گرفته شوند و حل نشوند، میتوانند به مرور زمان انباشته شده و رابطه را مسموم کنند. الگوهای ارتباطی ناسالم مانند انتقاد، سرزنش، بیاحترامی و سکوت نیز میتوانند به رابطه آسیب برسانند. برای حل مشکلات و بهبود الگوهای ارتباطی خود، میتوانید با یک مشاور ازدواج و خانواده مشورت کنید.
وجود مشکلات حل نشده میتواند باعث احساس ناامیدی و بیاعتمادی در رابطه شود. سعی کنید به جای سرزنش کردن، به دنبال راهحل باشید.
9. عدم وجود اهداف مشترک و برنامهریزی برای آینده
اگر هیچ هدف مشترکی نداشته باشید و هیچ برنامهای برای آینده نداشته باشید، ممکن است احساس کنید که رابطه شما در حال رکود است و به جایی نمیرسد. با شریک خود در مورد اهداف و آرزوهای خود صحبت کنید و سعی کنید اهداف مشترکی را پیدا کنید که هر دو از آن لذت میبرید. عدم وجود اهداف مشترک میتواند باعث احساس بیهدفی و سردرگمی در رابطه شود. برنامهریزی برای آینده نشان دهنده تعهد شما به رابطه است.
10. عدم وجود جاذبه فیزیکی و رابطه جنسی رضایتبخش
جاذبه فیزیکی و رابطه جنسی رضایتبخش بخش مهمی از یک رابطه عاشقانه هستند. اگر جاذبه فیزیکی بین شما و شریکتان کاهش یافته است یا رابطه جنسی شما رضایتبخش نیست، ممکن است احساس کمبود در رابطه داشته باشید. برای بهبود جاذبه فیزیکی و رابطه جنسی خود، میتوانید با شریک خود در مورد نیازها و خواستههای خود صحبت کنید و سعی کنید راههای جدیدی برای برقراری ارتباط و ایجاد صمیمیت پیدا کنید. در صورت لزوم، میتوانید از یک متخصص جنسی کمک بگیرید. عدم وجود جاذبه فیزیکی و رابطه جنسی رضایتبخش میتواند باعث احساس دوری و نارضایتی در رابطه شود. رابطه جنسی رضایتبخش نیازمند تلاش و ارتباط هر دو طرف است. سعی کنید رابطه جنسی خود را متنوع و جذاب نگه دارید.
11. مقایسه رابطه خود با دیگران
مقایسه رابطه خود با دیگران یک دام بزرگ است که میتواند منجر به احساس نارضایتی و کمبود شود. هر رابطهای منحصر به فرد است و مقایسه آن با دیگران ناعادلانه و غیرمنطقی است. به جای مقایسه رابطه خود با دیگران، بر روی نقاط قوت رابطه خود تمرکز کنید و سعی کنید آن را بهبود بخشید. مقایسه رابطه خود با دیگران میتواند باعث ایجاد حسادت، ناامنی و نارضایتی در رابطه شود. به جای تمرکز بر روی آنچه که در رابطه خود ندارید، بر روی آنچه که دارید تمرکز کنید و قدردان آن باشید. بهترین رابطه، رابطهای است که برای شما و شریکتان مناسب باشد.
12. نادیده گرفتن نیازهای شخصی
در حالی که باید به نیازهای شریک خود توجه کنید، نباید نیازهای شخصی خود را نادیده بگیرید. اگر تمام وقت و انرژی خود را صرف رابطه کنید و از نیازهای شخصی خود غافل شوید، ممکن است احساس خفگی و کمبود در رابطه داشته باشید. به خودتان اجازه دهید که به علایق و سرگرمیهای خود بپردازید، با دوستان خود وقت بگذرانید و از زندگی خود لذت ببرید. نادیده گرفتن نیازهای شخصی میتواند منجر به فرسودگی عاطفی و احساس نارضایتی در رابطه شود. به نیازهای جسمی، عاطفی و معنوی خود توجه کنید. یک فرد شاد و سالم میتواند یک رابطه سالم و شاد داشته باشد.






